Po zakończeniu walk z Jaćwięgami, zakon krzyżacki skierował swój wysiłek zbrojny na dwóch kierunkach. Pierwszym kierunkiem było podbicie Pomorza Gdańskiego i połączenie zdobytych ziem z ziemiami niemieckimi tj. z Brandenburgią. Drugim kierunkiem działań było opanowanie Żmudzi i połączenie dwóch państw krzyżackich tj. Prus Krzyżackich i Inflant. Oba te zadania miały znaczenie strategiczne pod względem militarnym i gospodarczym. Podbicie ziem pomorskich spowoduje, że w ramach państwa krzyżackiego zwiększy się ilość ziemi i ludności zarządzanej przez Zakon, a co zatem idzie wzrost gospodarczy i militarny. Podbój Żmudzi miało podobny aspekt powiększenia władztwa krzyżackiego z dodatkową perspektywą zdobycia wielkich terytoriów Litwy.
Rozwój terytorialny państwa krzyżackiego.
![]() |
Wojna polsko-krzyżacka 1409-1411
Główną przyczyną wojny było niejawne sprzyjanie Litwy i Polski podczas powstania żmudzkiego. Przejęcie w Ragnecie przez krzyżaków wysłanych przez Polskę 20 statków ze zbożem i z ukrytą pod nim bronią dla Litwy spowodowało eskalację konfliktu o Żmudź. Wielki Mistrz Urlich v. Jungingen wysłał poselstwo do króla Polski Jagiełły i zażądał wyjaśnienia tego incydentu i oczekiwał jasnego stanowiska Polski wobec buntu na Żmudzi. Jagiełło w odpowiedzi wysłał posłów do Malborka m. in. arcybiskupa gnieźnieńskiego Mikołaja Kurowskiego. Na pytanie v. Jungingena o reakcję króla, gdy wojska krzyżackie wejdą do Żmudzi i spacyfikują buntowników, arcybiskup Kurowski powiedział „..bądź pewien, że podczas gdy ty napadniesz na Litwę, nasz król najedzie Prusy. Wrogów Litwinów uważamy za swoich wrogów i jeżeli ich zaczepisz, skierujemy oręż przeciw tobie”. Wielki Mistrz odrzekł: „..Ja bowiem, upewniony całkowicie twoim wystąpieniem, skieruję atak raczej na głowę niż na członki …kierując na Polskę wojnę i oręż przeznaczony przeciw Litwie”. Czy arcybiskup Kurowski miał nakaz od króla by tak powiedzieć, czy rzucił te słowa w sposób nie przemyślany, tego się nie dowiemy, jednak kilka dni po tym poselstwie Wielki Mistrz wypowiedział wojnę Polsce. 6 sierpnia 1409r. wojska krzyżackie uderzyły i w niedługim czasie zdobyły ziemię dobrzyńską oraz Bydgoszcz. Jagiełło odbił Bydgoszcz i podpisano rozejm do 24 VI 1410r.
Prusy krzyżackie, a Unia Polsko-Litewska
Demografia.
W Prusach Krzyżackich (bez Inflant) mieszkało ok. pół miliona ludzi, a w Polsce i w Wielkim Księstwie Litewskim ok. 4 miliona. Stosunek 1 do 8.
Skarb państwa.
Dochody państwa krzyżackiego to ok. 35 tys. grzywien na rok.
W Polsce król miał roczny dochód ok. 70 tys. grzywien (1/4 dochodu pochodziło z żupy wielickiej). Dochód Litwy musiał być niewiele niższy i musiał wynosić ok. 50 tys. grzywien rocznie. Wielki Książę Litewski dał Jagielle 25 tys. grzywien na potrzeby wojenne prawdopodobnie na wynajem zaciężnych na wyprawę na Prusy. Pozwalało to wynająć ok 6 tys. rycerzy na dwa miesiące. Stosunek dochodów wynosił prawie 1 do 4.
Mapa państw: Zakonu Krzyżackiego, Polski i Litwy ok. 1400r.